Eg vil ikkje ha eit perfekt liv
Eg vil ikkje omgje meg med
perfekte menneske
Eg vil kjenna på det
som raspar og riv og
opnar dei glitrande øyeblikk
Eg vil le og gråta og ta feil
og retta opp att
Det som er glatt og blankt
og utsøkt korrekt
kan dei ha for meg
Eg trivs med arr og riper
som viser levd liv
Eg vil ha det som er rått
og ekte og sant
Det er det eg opplever
som uendeleg vakkert